Priester-assistent in de Joannes de Doper parochie in Hoofddorp en pater van de orde SVD (Societas Verbi Divini – Gemeenschap van het Goddelijk Woord).

Pater Eko Silvester Manek

De derde pater die ons als vervanger is toegewezen, is de 36-jarige Eko Silvester Manek, geboren in Indonesië op West Timor. Ooit was West Timor deel van de Nederlandse Kolonie. Hij groeide op in een gelovig katholiek gezin, dat volop banden had met de katholieke gemeenschap in zijn geboorteplaats.

Hoe zijn naam tot stand kwam is een mooi verhaal, dat hij tijdens Aller Zielen in een mooie preek aan zijn parochianen uitlegde.

Het gezin leverde een koster en misdienaars. Zijn moeder was actief in diverse kerkelijke projecten en Eko zelf, voelde zich thuis in die leefgemeenschap en was een enthousiast misdienaar.

In 1913 SVD in Indonesië

In de plaats waar hij woonde werd al in 1913 de orde SVD gesticht. Later verspreidde de SVD zich over heel Indonesië. Als kind had Eko al een goede band met de Nederlandse Paters, die zich in de Orde bevonden. De hele familie was blij met de Orang Belanda (het woord voor Nederlanders). Zijn opa en oma spraken nog heel wat Nederlandse woorden, zodat de taal Eko al een beetje vertrouwd was. Zijn opa was met name een Man van het Gebed en Eko hield van hem en bewonderde hem bijzonder.

Misschien was het wel daarom, dat hij zijn vinger opstak, toen de paters in de klas vroegen of er iemand was die naar het seminarie wilde. Hij dacht dat iedereen dat wel zou willen, maar hij bleek toch de enige! Wijs als de missionarissen waren, vroegen ze het hem later nog een keer en toen wist hij het echt zeker: hij ging naar het seminarie. Zijn moeder was daar erg blij mee. Dat was in 1998. De studie duurde vier jaar en twee jaar kreeg hij – naast Engelse les - ook Latijn. Later koos hij ervoor zich aan te sluiten bij de SVD.

Naar Nederland

En zo belandde hij uiteindelijk in april 2016 in Nieuwegein, waar hij eerst de taal moest leren. En al was hij vooraf goed ingelicht over alle moeilijkheden die hem te wachten zouden staan, in het echt is het toch anders! Hij volgde een Nederlandse cursus in Utrecht en kreeg taalmaatjes, die hem hielpen het Nederlands onder de knie te krijgen. Maar pas toen hij in Hoofddorp met kinderen ging werken, ging zijn Nederlands met sprongen vooruit. Kinderen hebben geen schaamte en elk foutje werd hem ingewreven. Maar … hij vindt dat geweldig!

Gitaar

Eko houdt van muziek en vooral van zingen. Met zijn gitaar houdt hij de kinderen graag bezig en door Nederlandse liedjes met hen te zingen wordt de taal steeds gemakkelijker. Hij geniet van de kinderen. Zijn aanpak is misschien wat anders dan bij de andere paters, maar hij wil steeds weer met nieuwe gezichtspunten aan de slag.

Inspiratie

Wat wordt hij geïnspireerd door de oudere parochianen, die hij spreekt en die zo’n bijzonder leven hebben geleid! Door goed naar hen te luisteren en grapjes te maken krijgt hij volop inspiratie. Hij houdt van dansen, van zingen, van vrolijk zijn en van alternatieven als het om bepaalde gewoonten gaat. Waarom zijn dingen zoals ze zijn? Zou het soms ook iets anders kunnen? Altijd wel met groot respect naar de parochianen, die soms niet willen veranderen. Hij geeft onmiddellijk toe dat veranderingen heel geleidelijk aan moeten worden doorgevoerd. Het geloof is een levend iets, moet meegaan met de tijd, meebewegen op de golven van het leven.

Vrolijkheid

Die vrolijkheid uit zich ook in hoe hij met mensen spreekt. Hij is beweeglijk, wil alles goed in zich opnemen, dingen snel vertellen en hij wordt dolenthousiast als hij opeens weer een nieuw idee krijgt.

Elke vierde week van de maand

Nu afgesproken is dat de paters SVD Pater Mathew Thekkeyil de vierde week van de maand gaan vervangen, concludeert hij dat zijn rol in onze kerk niet heel groot zal zijn. Eigenlijk wel jammer, want hij vindt het heel leuk om ook in onze kerken de Mis te vieren. Maar … wie weet … ook dat kan nog veranderen toch?